حکمرانی شایسته در « عظیم ترین آیه قرآن »

دین اسلام به عنوان خاتم ادیان الهی، خود را کاملترین دین و پاسخگوی نیازهای بشر تا روز قیامت معرفی کرده است، نیازهایی اعم از فردی و اجتماعی که در مسیر ساختن یک زندگی سعادتمند دنیوی و اخروی قرار دارد. در قرآن کریم به کمال دین اسلام و پاسخگویی آن به تمام نیازهای انسان، تصریح شده است: الیوم اکملت لکم دینکم اتْممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا »(مائده/ 3)«و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی » (نحل/89) در روایات متعددی نیز، کمال و جامعیت دین اسلام تبیین شده، چنان که در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است که: خداوند، بیان هر چیزی را در قرآن، نازل کرده به گونهای که به خدا قسم هیچ یک از نیازمندی های بشر را فرو گذار نکرده است. از سوی دیگر، در میان آیات قرآن، اولین آیه این معجزه بزرگ الهی، یعنی « بسم الله الرحمن الرحیم » از جایگاه ویژه ای برخوردار است ،114بار در قرآن ذکر شده و در روایات نیز با عنوان عظیم ترین و کریم ترین آیه قرآن از آن نام برده شده است، بنابراین به یقین، بسیاری از معارف قرآنی را می توان با تأمل در این آیه شریفه به دست آورد. در این مقاله سعی شده که بسم الله الرحمن الرحیم» از زاویه حقوق عمومی مورد بررسی قرار گرفته و آموزه های این آیه در حوزه حقوق عمومی به فراخور ظرفیت مقاله، مورد تبیین قرار گیرد؛ آموزه هایی همچون: منشأ حاکمیت، عناصر حاکمیت، محور بودن رحمت و شفقت در حاکمیت، وظایف دولت اسلامی در تأمین حقوق غیر مسلمانان و...

Keywords:

قرآن , حکمرانی شایسته , بسم الله الرحمن الرحیم , روابط حقوقی , صفات الاهی