بررسی و مطالعه نقش عوامل محیطی بر آموزش و یادگیری دانش آموزان در مقطع ابتدایی

امروزه نظام های آموزشی و فعالیت های حاکم بر آن، با توجه به پیشرفت جوامع، همواره دستخوش تغییر و تحول بوده است. در هر نظام آموزشی، عوامل بسیاری با یکدیگر عمل میکنند تا آموزش و یادگیری برای دانش آموزان حاصل گردد. با در نظر گرفتن و تجزیه و تحلیل درون دادهایی که بر امر آموزش تاثیر دارند؛ از قبیل عوامل محیطی، میتوان با آگاهی بیشتری اقدام به برنامه ریزی نمود. البته علاوه بر عوامل محیطی، متغیرهای زیاد دیگری نیز وجود دارند که فرآیند آموزش و یادگیری را تحت تأثیر قرار می دهند که با انجام پژوهش می توان میزان تأثیر آنها را تشخیص داد.وقتی که نظام های آموزشی اطلاعات لازم را در چنین زمینه های اساسی در اختیار نداشته باشند، نمی توان عملکرد صحیح را در عرصههای مختلف آموزشی و پرورشی انتظار داشت. آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند. لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش، ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است؛ فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد؛ که تحقق این امر از طریق بررسی کلیه عوامل محیطی موثر در آموزش و یادگیری با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد. محققان روانشناسی محیط، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی موثرکه نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند، برخورده اند که در جریان مقاله، به بررسی دقیق تر آنها پرداخته خواهد شد. . پژوهش حاضر پژوهشی از نوع کیفی و به شیوه ی تحلیلی- استنتاجی می باشد

Keywords:

آموزش , فرآیندهای یاددهی – یادگیری , محیط , اثربخشی , فراگیر