آسیب شناسی عدم مشارکت اولیاء در اداره امور مدرسه

مشارکت های مردمی یکی از اصطلاحاتی است که در آموزش و پرورش رایج است و منظور از آن شیوه هایی است که به وسیله آنها مردم با استفاده از توانایی های خود، خدمات کمی و کیفی به آموزش و پرورش ارائه می دهند. از آنجا که منابع دولتی برای امر مهمآموزش و پرورش محدود و جمعیت جوان کشور رو به افزایش است، ضرورت استفاده از مشارکت های مردمی بیش از گذشته احساسمی شود. متولیان آموزش و پرورش در سطح کلان، بر آن شده اند که ضمن نهادینه کردن مشارکت های مردمی و برنامه ریزی جهت جلب و جذب این مشارکت ها، بخشی از این نیاز مندی های آموزشی و پرورشی را تأ مین کنند. مشارکت اولیاء در ارائه خدمات آموزشی و پرورشی به مدرسه ها، همواره با اثر بخشی چشم گیر، ثبات برنامه ریزی و موفقیت همراه بوده است.انجمن اولیاء و مربیان فصلمشترک همکاری های مردم و نظام تعلیم و تربیت کشور محسوب می شوند و از این رو اهمیت فراوان دارد به همین دلیل، جلب مشارکت های فکری، علمی و مالی اولیاء در زمینه حل و فصل مشکلات و نیز برقراری ارتباط درست و هماهنگی میان انجمن اولیاء و مربیان با واحد های آموزشی کشور، نیازمند شناخت اهداف این انجمن توسط والدین است تا با علاقه مندی و انگیزه بیشتر در مدارس به همفکری بپردازند. با توجه به این که در حال حاضر مشارکت مردم در آموزش و پرورش کشور محدود می باشد. لذا پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای و مطالعه اسنادی، آسیب شناسی عدم مشارکت اولیاء در اداره امور مدارس را مورد تحلیل قرار گیرد و در پایان راهکارهایی جهت جلب مشارکت اولیاء ارائه می دهد.

Keywords:

مشارکت اولیاء , مدرسه