ارتقاء و توانمند سازی سکونتگاه های غیر رسمی در حوزه ترافیکی نمونه موردی : شهرک ولیعصر اراک

محرومیت و عدم برخورداری سکونتگاههای غیررسمی از تسهیلات زندیی شهری به دلی سو مدیریت و وجود نابرابریها در سطوح ملی و محلی، کیفیت زندیی را در تمامی ابعاد زیستمحیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در قیاس با دیگر نواحی شهری کاهش داده و این سکونتگاه ها را به کانون مسائ بغرنج شهری و ضد توسعه انسانی پایدار تبدی نمودهاست. از اینرو نیازمند اتخاذ تدابیر ویژهای برای کاهش و کنترل آسیب های ناشی از آن می باشند. تجارب جهانی نشان داده است که ارتقا سکونتگاههای موجود به عنوان یکی از جدیدترین و مناسبترین استراتژیها میباشد. در این پژوهش کیفیت زندیی در حوزه ی ترافیکی در پرجمعیتترین سکونتگاه غیررسمی شهر اراک، شهرک ولیعصر موردبررسی قرار یرفته است. متغییرهای کیفیت در حوزه ترافیکی در قالب تصویر، تحلی شده است. یافته ها مؤید این مطلب هستند که کیفیت معابر و حم و نق عمومی در این سکونتگاه پایین است. در پایان، متناسب با یافته های پژوهش راهبردها و پیشنهادات مناسب برای ارتقا کیفیت در حوزه ترافیکی در این شهرک ارائه شده است.

Keywords:

اسکان غیر رسمی , حاشیه نشینی , معابر ترافیکی , حم ونقل