بررسی تشابهات مفهوم زیبایی شناسی در فلسفه ملاصدرا و باغ ایرانی درمکتب اصفهان

هنر و معماری در دوران صفویه جهش قابل توجهی داشته است تا جایی که باغ ایرانی در آن دوره از جایگاه خاص و والایی در این صنعت نسبت به دیگر دورهها پیدا کرده است؛ از آنجایی که هنر هر منطقه برگرفته از دین و فرهنگ آن منطقه بوده به مطالعه در رابطه با تفکرات قالب آن زمان باید پرداخت و دلیل این ارتقا را یافت. چرا که نگرش و ادراکحسی نگاههای هنرمندان و خلق کنندگان این آثار باارزش حکایت از جایگاه والایی میکند که در آن دوره حاکم بوده است. از میان علوم و صنایع مختلف در زمان صفویه، فلسفه رونق و تجلی خاصی پیدا کرد، به طوری که حاصل آن فیلسوفانی چون میرداماد، سهروردی، شیخ بهایی و ملاصدرا بود. این شکوفایی در اینجا به چند سوال بنیادین برمی- خوریم: آیا خلق اثرهای هنری و هنرمندی طراحان آن با فلسفه حاکم برآن دوره ارتباطی داشتهاند؟ تعریف فلسفه از هنر چه بود؟ هنر چه جایگاهی در فلسفه داشته است؟ اگر ارتباطی بین فلسفه و معماری وجود دارد، تاثیر هریک بر دیگری چیست؟ برای برطرف شدن این پرسشها در جستار آورده شده به تعریف فلسفه هنر و چیستی آن از نگاه فلاسفه پرداخته شد که در این میان نظر ملاصدرا 1635- 1571 معقوله هنر به عنوان بزرگترین فیلسوف ایرانی استناد شده است. برای رسیدن به این شناخت نخست به مفهوم و کلیاتی از نظام فلسفی او پرداخته شد؛ چرا که بابررسی نظام فلسفی هر فیلسوفی به خوبی میتوانیم جایگاه هنر و مباحث زیباییشناسی را در جغرافیای اندیشه او مشخص کنیم. پس به تعریف کمی و کیفی او از زیبایی و رسیدن به اصول زیبایی ملاصدرا باید پرداخت؛ و نهایت در میابیم که تشابهات میان فلسفه صدرایی و طراحی باغ ایرانی در مکتب اصفهان چگونه می تواند باشد

Keywords:

هنر , فلسفه , زیبایی , ملاصدرا , مکتب اصفهان , باغ ایرانی