بررسی و مقایسه روشهای حفاری آنها در تزریق پذیری پی های آبرفتی ( مطالعه موردی سدچپرآباد)

عملیات تزریق در فعالیتهای عمرانی روشی است که در آن مخلوط دو غاب با اعمال فشار به درون درز و شکاف و ناپیوستگی های تشکیلات سنگی یا خاکی به منظور ایجاد پرده آببند تحکیم و تقویت تشکیلات زمین پر کردن فضاهای خالی سازه و سنگ و ... وارد می شود. هدف از تزریق در ساختگاه سدها عمدتا آب بندی و جلوگیری از نشت آب و تثبیت پایداری سد می باشد. بخش عمده هزینه های مربوط به عملیات اجرای پرده آب بند در پروژه های سد سازی به حفاری گمانه های تزریق مربوط می شود انتخاب نوع روش حفاری گمانه ها به طبیعت و ویژگی های زمین شناسی و سنگ و یا خاک بستگی دارد . در این مقاله اجرای دو روش حفاری با بنتونیت و حفاری با کیسینگ گذاری و تاثیر آن بر تزریق پذیری پی آبرفتی سد چپراباد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است . نتایج حاصل از تزریق آزمایشی به صورت گرفته در محل اجرای پرده آب بند نشان داده است که روش حفاری با بنتونیت در مقایسه با روش حفاری با کیسینگ گذاری از لحاظ اقتصادی سرعت کار و سهولت اجرا دارای اولویت بوده و بنتونیت مورد استفاده در حفاری تاثیری در تزریق پدیری ساختگاه ندارد.

Keywords:

تزریق , تزریق پذیری , پرده آب بند , حفاری با بنتونیت , پی آبفتی , سد چپرآباد