ارزیابی پتانسیل سیل گیری حوضه رودخانه قرناوه با استفاده از مدل منطق فازی

ارزیابی پتانسیل سیل گیری از مهمترین ابزارهای مدیریت سیلاب در حوضه ها است. مناطق سیل گیر و شناسایی آنهادر یک حوضه یکی از راهکارهای مناسب جهت کاهش خسارات جانی و مالی سیل است. در این مطالعه با هدف تعیینپهنه های سیل گیر، حوضه رودخانه قرناوه با استفاده از مدل فازی پهنه بندی شده است. برای انجام این کار از داده هایمختلفی همچون بارش، خصوصیات مورفولوژیک دامنه ها مثل همگرایی و واگرایی دامنه ها، شیب دامنه ها، تراکم شبکهزهکشی، و فاصله از رودخانه استفاده شده است. از بین عملگرهای مختلف فازی، عملگر گاما با توان های 0/8 انتخاب و پس از آماده سازی لایه ها و تعیین توابع عضویت ، اجرا شد. با اجرای مدل نقشه پهنه بندی پتانسیل سیل گیری در پنجکلاس با سیل گیری مختلف بدست آمد. بر اساس نقشه بدست آمده مناطق جنوبی حوضه بیشترین پتانسیل را برایسیلگیری دارند. این مناطق عمدتا با زمینه ای پست و هموار، زمین های اطراف رودخانه، مناطق با انحنای پلان وپروفیل مقعر و زمینه ای با ارتفاع کم انطباق دارند. حدود 27 درصد منطقه در کلاس حساسیت متوسط، 25 درصد درکلاس حساسیت کم و 12/5 درصد در کلاس حساسیت خیلی کم قرار گرفته است. مناطق با حساسیت خیلی کم عمدتا در شمال و شمال غرب حوضه قرار گرفته است. بخش های جنوبی و شرقی حوضه قابلیت بالایی برای سیل گیری دارند و در کلاس پتانسیل زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته اند.

Keywords:

رودخانه قرناوه , پتانسیل سیل گیری , منطق فازی , عملگر گاما