رفتار زیست محیطی کشاورزان گامی مؤثر به سوی توسعه پایدار

امروزه عرصههای منابع طبیعی در برنامه ریزیهای توسعه در کشورهای مختلف به عنوان یکی از عوامل اصلی قطب اقتصادی و یکی از ارکان پایه در فرآیند توسعه پایدار به شمار میآیند. با این حال، به دلیل رشد فزاینده، گسترش بیرویه شهرها، عدم آگاهی بهره برداران، فقدان برنامه ریزی اصولی برای بهرهبرداری و حفاظت از منابع طبیعی، این منابع به شدتدر معرض نابودی قرار گرفته اند. تخریب محیط زیست به بحرانی جهانی تبدیل شده که روز به روز بر عمق و شدت این بحران افزوده میشود. به این دلیل حفاظت از آن به امری اخلاقی و ضروری تبدیل شده است. با ماشینی شدن زندگی انسان و پیشرفتهای تکنولوژیک وی، زمینه دخالت بیشتر در طبیعت فراهم گردید. از این پس انسان به ارباب بلامنازع طبیعتتبدیل شد و برای دستیابی به اهداف و رفع نیازهای رو به رشد خود راه بهرهبرداری بیشتر از طبیعت را در پیش گرفت. در نتیجه رابطه انسان و طبیعت از یک رابطه متعادل و برابر به رابطهای نابرابر تبدیل شد که انسان حاکم طبیعت شناخته میشد. به این ترتیب دستیابی به توسعه پایدار را با مشکل روبرو ساخت. برخورداری از محیط زیستی سالم و پاک برایهرفردی از اهمیت خاص برخوردار است .ماهیگیران به پاکی و آلوده نبودن آب اقیانوسها و دریا، کشاورزان به خاکهای غیر سمی و مصرف کنندگان به تولیدات پاک که به سلامتی آنها آسیب نرساند، اهمیت قائل هستند .حفاظت اصولی از محیط زیست رهیافتی مؤثر و برخاسته از تجارب کارگزاران عرصه های زیست محیطی در سراسر جهان است و به نظر می رسد که در صورت توجه به استلزامات، چارچوبها و روشهای آن بتوان به حرکتی پایدار در حفاظت از محیط زیست امیدوار بود . با توجه به اینکه رفتارهای زیست محیطی خاص در قبال محیط زیست و بخصوص کشاورزان که رابطه نزدیکی با محیط زیست دارند اهمیت خاصی دارد و در حفظ و نگهداری از آن میتواند مؤثر باشد و نقش مهمی در توسعه پایدار کشاورزی کشور ایفا نماید.

Keywords:

محیط زیست , منابع طبیعی , حفاظت محیط زیست , توسعه پایدار , عدالت محیطی , رفتارهای زیست محیطی