خودکنترلی و راهکارهای ترویج و تقویت آن از منظر فرهنگ و مدیریت علوی (ع)

کنترل و خود کنترلی از مهمترین ابزارها و وسائل، برای نیل به اهداف سازمانی (کارایی و اثربخشی) و اهداف فردی و الهی(در ابعاد معنوی) است. در جامعه ی اسلامی با توجه به نقش و جایگاه ویژه ی دین در زندگی افراد جامعه و سازمان، استفاده از روش های مدیریتی که مبتنی بر تعالیم اسلامی باشد یا از آن سرچشمه بگیرد می تواند نتیجه و اثربخشی بهتری را به ارمغان آورد. در این میان الگوگیری از نظام های مطلوب مدیریتی در دوران رهبری ائمه ی اطهار علیهم السلام نیز از اهمیت خاصی برخوردار است؛ به خصوص دوران پر برکت حکومت و مدیریت الهی امام على(ع)، که یکی از نمونه های عالی و عینی مدیریت مطلوب می باشد. لذا، در تحقیق حاضر تلاش شده است با استناد و استنباط از روایات نقل شده و سیره ی عملی مولای متقیان، مهم ترین راهکارهای ترویج و تقویت خودکنترلی یا تقوای کاری از دیدگاه آن حضرت مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش گویای این حقیقت است که راهکارهای تقویت خودکنترلی از دیدگاه امیر مؤمنان(ع) مبتنی بر سه روش عمده ی: تقویت ایمان و ترویج ارزش هاى اسلامى، اصلاح گزینش، تأمین رفاه کارکنان می باشد. در صورتی که بتوان وجدان کاری افراد را بیدار وآنها را خودکنترل کرد، در بسیاری از هزینه هایی که صرف نظارت و کنترل بیرونی می شود، صرفه جویی خواهد شد و می توان این منابع را صرف آموزش و بهبود وضعیت نیروهای انسانی کرد

Keywords:

خودکنترلی , مراقبت درونی , تقویت خودکنترلی , مدیریت علوی