تعیین عوامل موثر بر آسیب های فضای مجازی و راهکارهای مقابله با آن، در دانش آموزان ایرانی (مطالعه موردی: دانش آموزان مقطع متوسطه و پیش دانشگاهی مدارس ناحیه 1 کرج)

گسترش و نفوذ اینترنت در حیطه های فردی و اجتماعی، توجه بسیاری را به پیامدها و عواقب اخلاقی و اجتماعی کامپیوترها و ارتباطات میان آنان جلب نموده است، اما تا اواخر سال 1380، دولت هیچ گونه نظارتی، بر کنترل آسیب های فضای مجازی نداشت. یکی از موارد حساس و قابل تامل در این حوزه، نظارت و کنترل بر کاربری دانش آموزان نوجوان و جوان از فضای مجازی است. مطالعه حاضر به لحاظ هدف، در قالب تحقیقات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای تحقیق، در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. به منظور گردآوری داده ها، از روش پرسشنامه، مطالعات کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. به منظور آزمون فرضیات و برازش مدل پیشنهادی پژوهش، روش مدل یابی معادلات ساختاری بکار بسته شده است. پژوهش حاضر ساختار تلفیقی متشکل از سه نظریه پیوند اجتماعی هیرشی، سواد رسانه ای الیزابت ثومن و چارچوب شناختی رفتاری دیویس را به عنوان چهارچوب نظری خود، پیشنهاد می نماید، که هیچگاه، در تحقیقات گذشته، مورد بررسی و آزمون قرار نگرفته است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد، عواملی همچون عدم دلبستگی، فقدان التزام تحصیلی، بی اعتقادی، عدم مشغولیت، فقدان حمایت اجتماعی و نبود سواد رسانه ای بر آسیب دیدگی دانش آموز از فضای مجازی اثرگذار هستند. با عنایت به این که هدف غائی این پژوهش، ارائه راهکار است از این رو، نتایج حاصل از آن می تواند در تعالی اهداف زیربنایی آموزش و پرورش مفید واقع گردد..

Keywords:

فضای مجازی , حمایت اجتماعی , بحران هویت , اعتیاد اینترنتی , پیوند اجتماعی , سواد رسانه ای