تأمین نظام درآمد پایدار، لازمه توسعه پایدار در شهرداری ها (مطالعه موردی: اسلامشهر)

گستره شهر، جمعیت روز افزون و موضوعاتی نظیر ناهنجاری های بصری و زیست محیطی، ترافیک، آلودگی هوا، ناپایداری و ناایمنی بنا و نارسایی در عرضه خدمات شهری، مدیریت شهری را در این مسیر قرار می دهد که راهکارهای کارآمدی نظیر توسعه پایدار را اتخاذ کند. باتوجه به اینکه بخش عمده درآمد شهرداری از طریق فروش «تراکم» بوده است که از زمره درآمدهای ناپایدار به شمار می آید در جهت دست یازیدن به توسعه پایدار شاید بعد از انسان که به تعبیری شهروند است و بدون انسان، توسعه پایدار شهر مفهومی ندارد، مهم ترین عامل، منابع پایدار شهری هستند. منابع درآمد پایدار، عنصر و حلقه مفقوده ای است که فقدان آن عملکرد مدیریت شهری را به شدت تحت تأثیر منفی قرار می دهد اگر شهردارى ها نتوانند درآمد کافى و پایدار به دست آورند، نخواهند توانست تاسیسات ضرورى در شهر را ایجاد و اداره کنند. هر چند که منابع مالى شهرداری ها به صور مختلف قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهاى پایدار برخوردار نیستند. پایدارى در درآمدهاى مستلزم آن است که اولاً این اقلام از استمرار نسبى برخوردار باشند و ثانیاً حصول این درآمد ها شرایط کیفى شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار ندهد. هدف پژوهش حاضر تأمین نظام درآمد پایدار، لازمه توسعه پایدار در شهرداری ها با تأکید بر شهرداری اسلامشهر می باشد. برای رسیدن به این هدف با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی منابع درآمدی مختلف(پایداری و عدم پایداری) شهرداری اسلامشهر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت، نتایج پژوهش نشان می دهد به منظور افزایش درآمد شهرداری اسلامشهر و ایجاد درآمدهای جدید پایدار، باید به محورهای بازنگری و اصلاح نظام درآمدها، بازنگری و اصلاح نظام بودجه ریزی، بازنگری و اصلاح نظام مالی و حسابداری، بازنگری و اصلاح نظام مدیریت شهرداری توجه اساسی شود.

Keywords:

منابع درآمدی پایدار , توسعه پایدار , درآمد ناپایدار , شهرداری اسلامشهر