ارتقا حس مکان رویکرد پدیدار شناسی هرمنوتیک

دردوران معاصر فضا های شهری روز به روز کم رنگ تر شده و فضا به عنصری خالی تلقی میگردد مکانهای غنی از بین رفته و به فض های خالی از معنا بدل شده اند که انسان امروز هیچ حق تعلقی به آن ها نداشته و به نوعی از بی خانمانی و بیمکانی رنج میبرد این در حالی است که اغلب فضاهای موجود از نظر پتانسیل دارای این قابلیت هستند که به مکان ارتقا یابند وظیفه شهر سازی امروزی این است ککه فضا های شهری را به مکان ارتقا دهد تا در بستر این مکان های با معنا ارزش های انسانی اجتماعی امکان بروز یابند و بحران طراحی شهری معاصر سازمان یابد از سویی دیگر پدیدار شناسی این توان را دارد تابا رویکرد توصیفی و تحلیلی خود وبا ایجاد محیط هایی دارای روح مکان حس مکان و معنای مکان که ار مولفه های اساسی هویت مکانی میباشند محیط و مکانها ی معنا دار را ایجاد کند در این پژوهش سعی شده است با استفاده از تحقیقات و پژوهش های اساتید گذشته از سال 1970 تا حال حاضر شناختت صحیحی از مفهوم پدیدار شناسی مکان با رویککرد هر منوتیک داشته باشیم و به عنوان نمونه موردی میدان نقش جهان اصفهان را با این رویکرد مورد تجزیه و تحلیل قرار داده مولفه های این نوع پدیدار شناسی را در این میدان شناسایی شود