رویکردی به نسبشناسی و روابط آن با تاریخ نمونه موردی؛ نسبشناسان ایل بیرانوند در لرستان

نسبشناسی یا تبارشناسی یکی از شاخههای علم تاریخ است که کاربرد آن برای خاندانهای حکومتگر چه در سطح قلمرو وسیع چه در سطح محلی به روشنی دیده شده و بیشترین کاربرد آن در مناطق محلی و زندگی عشایری و روستایی که طایفهگرایی غالب است، میباشد. با توجه به نقش طوایف و سران آنها در تاریخ غرب کشور بهویژه لرستان در عصر قاجار و پهلوی و فقدان منابع کتبی وکتابت که از عوامل زندگی ایلیاتی و عشایری بود، توجه به نسب شناسی و تاریخ روایی از ویژگی این نوع زندگی است. از جمله ایل بیرانوند، در میان ایشان نسبشناسان و مورخان چندی برخاستهاند که تنها به ذهن و حافظه خود متکی بوده و هستند. علم نسبشناسی به صورت سینه به سینه در میان نسبشناسان ایل بیرانوند به نسلهای بعدی منتقل شده است. از جمله آنها استاد مرحوم صیدجعفر سپهوند، استاد غلامرضا محمدی سپهوند و استاد حبیبالله محمدیسپهوند میباشند

Keywords:

نسبشناسی , لرستان , تاریخ محلی , صیدجعفر سپهوند , غلامرضا محمدی سپهوند , حبیبالله محمدیسپهوند