تاثیر سطوح مختلف بقایا ، روش های خاک ورزی و اثر چرخ فشار دهنده بر عملکرد نخود دیم

حفظ بقایای گیاهی در سطح خاک و کاربرد فناوری های متروکه مانند استفاده از خاک ورزهای حفاظتی می تواند افزایش عملکرد نخود مؤثر باشد. آزمایشی جهت بررسی اثر بقایای گندم و روش های خاک ورزی و چرخ فشار دهنده بر رطوبت خاک و عملکرد نخود در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سر ابله در استان گیلان در سال زراعی 1٬393 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های تصادفی پس تکرار انجام گردید. تیمارهای بقایای گندم شامل سطح بدون بقایا، 35% 30 پوشش بقایا به 70% زیر پوشش بقایا در کرت های اصلی در سیستم های خاک ورزی شامل بی خاک ورزی ، خاک ورز مرکب ، خاک ورز مرکب + یک بار دیسک و گاوآهن برگرداندار در کرت های در این اثر چرخش فشار دهنده در دو و 3/5 کیلوگرم در عرض چرخ فشار دهنده اعتقاد گردید. رطوبت، ارتفاع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژی که بر وزن صدام اندازه گیری شد. افزایش حفظ بقا یا با اجرای خاک ورزی و کشت حفاظتی سبب افزایش معنی دار رطوبت در عمق 10 - 0 و 20 - 10 شد. تیمار بی خاک ورزی با افزایش 12%ی در زمان کشت و 400% در زمان غلاف دهی بیشترین رطوبت خاک را داشت و خود تیمار بقا و با پوشش 70%ی باعث افزایش 11%ی رطوبت نسبت به سطح عدم وجود بقا یا در زمان رسیدگی شد. روش کم خاکورزی (خاک ورز مرکب) با بیشترین عملکرد (است ولی به افزایش عملکرد دانه و بیولوژیک) با میانگین 1411/1 کیلوگرم دانه و 3338 کیلوگرم عملکرد بیولوژی بیشترین عملکرد در هکتار را به خود اختصاص داده است.

Keywords:

بقایای گیاهی , خاک ورزی , محتوای رطوبت , چرخ فشار دهنده و نخود