بررسی تطبیقی پیوند نوستالژی در اشعار معاصر فارسی و عربی (مطالعه ی مورد: شعر ایاد عاطف حیاتله و شفیعی کدکنی)

نوستالژی یا غم غربت یعنی حسرت و دلتنگی برای گذشته ی خویش که به دلایلی چون مهاجرت و تبعید، دوری از وطن، پیری و بیماری، شرایط محیطی نامناسب و ... گریبان گیر فرد شده و او را به گذشته ی شیرین سپری شده یا آینده ی آرمانی پیوند می دهد. این اصطلاح از روانشناسی وارد ادبیات شده و امروزه در آثار شاعران و نویسندگان جلوه ی بارزی یافته است. ایاد عاطف حیاتله از شاعران نام دار فلسطینی و شفیعی کدکنی از شاعران مکتب رمانتیسم ایران، بسته به محیط شان اشعار سوزناکی در زمینه ی نوستالژیک سروده اند. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی جلوه های نوستالژی را در اشعار این دو شاعر براساس مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی مورد واکاوی قرار دهد و نتایج حاکی از آن است که اشعار هر دو شاعر در تبعید و مهاجرت، دوری از وطن و سرزمین، دوری از خانواده و یاران، دوری از معشوق و نیز دوری از آزادی و رهایی به خاطر محیط نامناسب نتایج مشابهی به دست می دهد چرا که هر دو شاعر براساس محیط نامناسب اجتماعی و سیاسی خود مجبور به ترک وطن شده اند و غم دوری از وطن و سرزمین، خانواده، معشوق و ... سبب خاطرات تلخ و بروز حزن و اندوه نوستالژیک گونه ی آنان شده است.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , اشعار معاصر فارسی و عربی , نوستالژی , کدکنی , عاطف حیاتله