بررسی تطبیقی عرفان و مقامات عرفانی در آثار ابو سعید ابوالخیر و سنایی غزنوی

عرفان و تصوف در گذر تاریخ چنان با فرهنگ ما در آمیخته است که باز شناسی هویت فکری و فرهنگی ایرانی بودن شناختاندیشه های عرفانی و رسم ها و سنت های صوفیانه و تأثیر آنها بر معرفت و منش و خوی و خصلت مردم نا تمام خواهد بود.تأثیر اندیشه های عرفانی و صوفیانه بر فرهنگ و ادبیات ما چنان ژرف و گسترده بوده است که با وجود بحثها و مجادلاتبسیار، و انتشار آثار و پژوهش های ارجمند، هنوز هم باب پژوهش در مورد جنبه ها و جلوه های مختلف آن گشوده است وگوشه های تاریک و ناکاویده آن همچنان نیازمند افشاندن پرتو جستجوهای دیگر است.مقاله ی حاضر تحقیقی است پیرامون عرفان و مقامات عرفانی در آثار ابو سعید ابوالخیر و سنایی غزنوی. ما در این پژوهشبرآنیم که ضمن تعاریفی از عرفان و تصوف ارتباط آن دو و تفاوت آنها را مشخص کرده و دیدگاه های عارفان بزرگ را در اینزمینه مطرح کنیم. و به ذکر شش مقام عرفانی( وجد، حال، ذکر، شوق، توبه و انابت) پرداخته آنگاه اشعاری را بر اساس همانمقام آورده و به بیان بررسی دیدگاه و افق و اندیشه ی شاعر بپردازیم.

Keywords:

تصوف , عرفان , حال , مقام , ابوسعید , سنایی