گرایش روستائیان به صندوق های اعتباری روستایی : مطالعه موردی استان تهران

کشاورزان و تول یدکنندگان محصولات کشاورزی برای تامین سرمایه و اعتبار مورد نیاز خود در تولید محصول به روش های مختلفی از جمله استفاده از پس انداز شخصی و دریافت وام و تسهیلات از منابع مالی و اعتباری عمل می کنند . صندوق های اعتباری روستایی از جمله منابع تامین سرمایه و اعتبار مورد نیاز کشاورزان و تولیدکنندگان روستایی هستند که را ه اندازی آنها در دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است . برای تشکیل و توسعه این صندوق ها، شناخت گرایش و تمایلات روستائیان نسبت به این صندوق ها از جمله ضرورتهایی است که انجام مطالعات علمی در این خصوص را ایجاب می نماید . این تحقیق با هدف بررسی گرایش روستائیان به صندوق های اعتباری روستایی استان تهران و با روش پیمایشی انجام شده است . جامعه آماری تحقیق شامل کلیه روستائیان مناطق هم اقلیم کشاورزی استان تهران بود که با روش نمونه گیری تصادفی و طبق جدول مورگان انتخاب شدند . گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری با 125 روستایی و تکمیل پرسشنامه صورت گرفت . یافته های تحقیق نشان داد که روستائیان درک و نگرش مثبتی از صندوق های اعتباری روستایی داشتند به ویژه آنکه آنان تمایل خود و اطرافیانشان را جهت مشارکت در این صندوق ها مثبت ارزیابی نمودند . از نظر پاسخگویان، صندوق های مالی و اعت باری موجود در منطقه در زمینه میزان حق عضویت دریافتی، میزان وام اعطایی، نحوه بازپرداخت وام، تعداد وام پرداختی به اعضاء و نحوه نظارت و مدیریت بر موسسات مالی و اعتباری نسبتا خوب عمل کرده اند . یافته ها نشان داد که عواملی همچون شهرستان محل سکونت روستائیان، فاصل ه محل سکونت روستائیان تا شهر و نزدیکترین شعبه بانک کشاورزی و میزان درآمد سالانه روستائیان بر گرایش آنها به صندوق های اعتباری روستایی موثر است

گرایش روستائیان به صندوق های اعتباری روستایی : مطالعه موردی استان تهران Keywords:

بخش کشاورزی , صندوق اعتباری روستایی , منابع مالی , گرایش