بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری و نقش آن در توسعه گردشگری شهری، نمونه موردی : بازار زنجان

شهرها و فضاهای شهری نیزبه مثابه بسیاری از مصنوعات بشری و در اثر گذشت زمان، شرایط و موقعیت های اقلیمی، اتفاقات و حوادث گوناگون دست خوش فرسودگی در کالبد و در برخی موارد عملکرد خود گشته اند؛ توجه به بهسازی و نوسازیبافت های تاریخی شهر و به طور کلی دخالت در بافت قدیم، همواره یکی از مسائل اساسی شهرها می باشد. فرسودگی بافت های کهن شهری پدیده و مساله ای است که اغلب شهرهای کشور با آن مواجه اند، شناخت قابلیت ها و پتانسیل ها ی موجود در این بافت ها، به منظور استفاده بهینه ازآنها و نیز شناخت نارسایی های موجود در این بافت ها، به منظور پرهیز از آنها؛ می تواندراهگشای برنامه ریزان شهری در جهت کاهش انواع نامطلوبیت هایی باشد که از سوی طیفی از خصوصیات بافت های فرسوده بر فضاهای شهری وارد می شود. مقاله حاضر می کوشد تا به ارزیابی و تحلیل پتانسیل ها و نارسایی های بافت فرسوده بازار زنجان و نقش آن در توسعه گردشگری شهری بپردازد. در این پژوهش جهت شناخت عوامل موثر بر توسعه و احیای گردشگری شهرزنجانو ارائه استراتژی و راهبردهای علمی و عملی در راستای توسعه گردشگری از تکنیک SWOT-AHP استفاده شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی ومتکی برمطالعات میدانی وکتابخانه ای نگارندگان و از نوع کاربردی می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که استراتژی نوع تدافعی دارای برتری نسبی در مقایسه با سایر استراتژی های چهارگانه می باشد. لذا استراتژیهایتوسعه گردشگری و جذب توریسم این شهر بایست به گونه ای تدوین شود که نسبت به رفع نقاط ضعف؛ برطرف ساختن تهدید های فرا روی منطقه اهتمام ورزیده و با رویکرد برنامه ریزی جامع و راهبردی؛ اقدامات و راهکارهای شایسته ای را در راستای بهینه سازی وضع موجود وساماندهی صنعت گردشگری در این شهربه عمل آورد

Keywords:

بافت های فرسوده شهری , بهسازی و نوسازی , گردشگری شهری , توسعه پایدار