ارزیابی اثر اسید هیومیک بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی کاربرد اسید هیومیک بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند (.beta vulgaris L) تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه مجتمع آموزش عالی کشاورزی شیروان انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری در سه سطح، صفر، 100 میلی مول و 200 میلی مول از منبع نمک کلرید سدیم و فاکتور اسید هیومیک در سه سطح عدم مصرف اسید هیومیک، پرایمینگ بذور با اسید هیومیک، پرایمینگ و محلول پاشی اسید هیومیک طی فصل بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر شوری بر تمام صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود به طوری که با افزایش شوری عملکرد ریشه، عملکرد شکر سفید، عملکرد قند ناخالص و ضریب استحصال شکر کاهش یافتند و میزان قند ملاس، عناصر مضره ریشه و عیارقند افزایش نشان دادند. همچنین کلیه صفات مورد بررسی به طور معنی داری تحت تأثیر اسیدهیومیک قرار گرفتند. استفاده از اسید هیومیک به صورت پرایمینگ باعث افزایش در بیشتر صفات کمی و کیفی بجز درصد قند ملاس و میزان سدیم ریشه شد، در حالی که بیشترین تأثیر افزایشی در مصرف اسید هیومیک به صورت محلول پاشی بدست آمد، اثر متقابل شوری و اسیدهیومیک بر کلیه صفات اندازه گیری شده بجز عملکرد ریشه و عملکرد قند ناخالص معنی دار بود. از آنجایی که کاربرد اسید هیومیک به صورت محلول پاشی تحت تنش شوری توانست خسارات شوری را تاحدی تعدیل کند می تواند به عنوان راهکار به زراعی جهت کاهش اثرات منفی تنش شوری بر گیاه چغندرقند به کار رود.

Keywords:

تنش شوری , اسید هیومیک , beta vulgaris , کلرید سدیم , محلول پاشی , پرایمینگ