تحلیلی بر روند تغییرات جمعیتی شهر یزد با تکیه بر مهاجر پذیری آن

مشخصه عمده شهرنشینی در ایران توزیع نابرابر جمعیت در شهرهای کشور است. به طوری که سهم عمده جمعیت شهرنشین فقط در چند شهر پرجمعیت ساکن بوده و بقیه شهرهای کشور کم جمعیت هستند. شهرهای مراکز استان ها در کشور اغلب چنین ویژگی ای دارند. این پژوهش بر اساس روش توصیفی – تحلیلی بر اساس مطالعات اسنادی و تحلیل آمارهای دوره های مختلف سرشماری و استخراج داده ها در محیط excel صورت گرفته است. استان یزد و به طبع آن شهر یزد به دلیل شرایط خاص طبیعی و نوع اشتغال و برخورداری از صنایع ، معادن ، کارخانجات و پتانسیل بالای سرمایه گذاری و..یکی از مناطق مهاجر پذیر در سطح کشور می باشد. تحولات جمعیتی شهر یزد طی چهار دوره سرشماری نرخ رشد بالایی رانشان می دهد که حاکی از مهاجر پذیر بودن آن است و اکثر مهاجران از درون استان و مهاجرتهای روستا/شهری و مابقی از استانهای تهران ، اصفهان ، فارس و کرمان هستند. در این رابطه، انتقال و ایجاد فرصتهای اشتغال و سکونت در سایر مراکز شهری استان در جهت کاهش مهاجرتها به شهر یزد می تواند مثمر ثمر باشد

Keywords:

مهاجرت , شهریزد , تغییرات جمعیت , مهاجرت روستا-شهری