مدلسازی رفتار غشاء کامپوزیتی PEBAX برای شیرین سازی گاز طبیعی

وجود گازهای اسیدی در گاز طبیعی باعث خوردگی تجهیزات و خطوط لوله انتقال گاز می شوند. دی اکسیدکربنیکی از این گازهای اسیدی است که در گاز طبیعی یافت می شود. این ناخالصی به دلیل ویژگی های منفی که دارد، مانندسمی بودن، علاوه بر اینکه میتواند به تجهیزات صنایع صدمات گستردهای وارد نماید، باعث کاهش قیمت گاز طبیعی نیزمی شود. بنابراین مجموعه این دلایل، حکم می کنند که باید دی اکسیدکربن از گاز طبیعی جدا گشته و تا جای ممکنمیزان آن در گاز طبیعی به حداقل ممکن میل کند. روش های زیادی جهت جداسازی گاز دی اکسیدکربن چه درآزمایشگاه ها و چه در صنایع استفاده می شود. یکی از این روشها که امروزه مورد توجه بسیاری از محققان و صنایع قرارگرفته است، استفاده از غشاء برای جداسازی مواد و ناخالصی ها می باشد. غشاءها دارای انواع متفاوتی هستند، یکی ازپرکاربردترین آنها غشاءهای پلیمری می باشند. یکی از غشاءهای پلیمری که اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته است، غشاءپلیمری PEBAX (پلی اتر بلوک آمید) می باشد. برای بررسی رفتار غشاءها در هنگام فرآیند جداسازی و چگونگی عملکردو میزان بازده ی آنها می توان از هر دو روش آزمایشگاهی و شبیه سازی استفاده نمود. یکی از روش های شبیه سازی استفادهاز تکنیک های دینامیک سیالات محاسباتی می باشد. در این مقاله با استفاده از داده های تجربی موجود در منابع علمی بهشبیه سازی CFD غشاء آمیخته PEBAX/PEG و بررسی چگونگی تراوش گاز دی اکسیدکربن و متان از این نوع غشاءهاپرداخته شده است. از شش غشاء با درصدهای وزنی متفاوت از پلی اتیلن گلایکول جهت شبیه سازی استفاده شده است.نتایج نشان می دهد با افزایش میزان پلی اتیلن گلایکول میزان نفوذ دی اکسیدکربن افزایش خواهد یافت.ر مقاله باید داراییکخلاصه باشد که در یک پاراگراف تهیه گردیده، دارای حواشی 30 میلیمتری از لبه راست و 25 میلیمتری از لبه چپباشد. این بخش باید بصورت مستقل بیانگر موضوع، اهداف، روش تحقیق و دستاوردهای مقاله باشد ولی یک مقدمه تلقینمی گردد.

Keywords:

دی اکسیدکربن , روش های جداسازی , غشاء PEBAX , شبیه سازی , دینامیک سیالات محاسباتی