ارائه یک مدل مفهومی کاربردی برای ارتباط دانشگاه و صنعت و طبقهبندی شاخصهای مؤثر بر کارایی ارتباط

در دنیای پویای علمی امروز، تولید دانش و فناوری در دانشگاه ها، اهمیت و سرعت بسیار بالایی پیداکرده و سرمایه گرانبهای تفکر و خلاقیت جوامع را به سمت خود جذب نموده است. استفاده بهینه و سودمنداز این سرمایه درگرو ارتباط کارای دانشگاه و صنعت میباشد که سود نهایی این ارتباط به خود جامعه برمیگردد. در دنیای واقعی و به ویژه در کشورهای رو به توسعه، فرآیند این تعامل دچار نارسایی های مهم و قابل تأمل است که راه را برای تحقیقات علمی باز نگاه داشته است. در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع ارتباط دانشگاه و صنعت، با استفاده از روش تحقیق فرا تحلیلی پیشینه ادبیات این ارتباط مطالعه شده است. هدف اصلی این تحقیق ارائه مدلی مفهومی و کاربردی برای مدیریت این فرآیند تعاملی می باشد. همچنین شاخص های مؤثر بر کارایی ارتباط دانشگاه و صنعت برای هر دو طرف درگیر در این فرایند دسته بندی شده و در قالبی منظم بر پایه کانالهای تعامل این دو نهاد ارائه میگردد. در انتها نیز راهکارهایی برای بهبود ارتباط و تحقیقات آتی مطرح میشود

Keywords:

ارتباط دانشگاه و صنعت , انتقال دانش و فناوری , مدل مفهومی , شاخصهای ارزیابی