تاثیرمکان یابی و جانمایی کاربری های اراضی بر کاهش سفرهای زائد شهری مطالعه موردی: منطقه 22 شهرداری تهران

اهداف اقتصادی از مهمترین عوامل تصمیم گیری در مکان یابی فضاهای فعالیتی و مسیرهای حرکتی دراراضی شهری میباشند و هر چقدر این مکان یابی دارای رویکردی علمی تر باشد، درآمد ، سود حاصله ، صرفه جویی اقتصادی و استفاده بهینه شهروندان از زمان در شهر و کشیور بیشتر می شود . در واقع از قرون وسطی به بعد، بیشتر شهرها بصورت یک سیستم تولیدی عمل کرده اند و در آنها کارگران ماهر و غیر ماهر با استفاده از مواد اولیه به تولید کالا که حاصل آن ثروت شهری است پرداخته اند و شهر ها نیز همواره به عنوان یک سیستم تولیدی غالب بر پیرامون خود اعمال فشار می کنند و زمانی که قیمت زمین به لحاظ تولیدات بیشتر، بیش از میز ان تورم افز ایش می یابد، سرمایه گذاری در زمینه اهمیت اقتصادی بیشتری نیز پیدا می کند که در این شرایط زمین به سرمایه خانوادگی در شهر تبدیل شده و حمل و نقلشهری که جز ء جدایی ناپذیر آن است اهمیتی دو چندان می یابد. لذا در تصمیم گیری ها نسبت به کاربری زمینهای شهری، علاوه بر عوامل اقتصادی، عوامل دیگری مانند حمل و نقل شهری نیز می بایستکه در سیاست های دولتها و ترجیحا به گونه ای آوانگارد مد نظر قرار گیرد تا بتواند در پی خود چشم انداز بهتری از شکوفایی اقتصادی را به همراه داشته باشد. از طرفی دیگر عدم مکان یابی صحیح در کاربری زمین های شهری و شبک حمل ونقل، سبب سفر های زائد شهری و معضلات اقتصادی می گردد.

Keywords:

مکان یابی , سفرهای زائد شهری , منطق 22 شهرداری تهران