بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی بر اساس مدل اسپریتزر و میشرا با مدیریت دانش کارکنان دانشگاه جامع علوم پزشکی شهر بجنورد

این پژوهش با هدف برری رابطه توانمندسازی روانشناختی بر اساس مدل اسپریتزر و میشرا با مدیریت دانش کارکنان دانشگاه جامع علوم پزشکی شهر بجنورد انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی؛ وابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه ی استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریتز و میشرا و مدیریت دانش بر طبق مدل نوناگا و تاکوچی می باشد که روایی آنها تأیید و ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد و به ترتیب برابر با 0.833 و 0.796 بود؛ که این نشان دهنده پایی بالای ابزار است. جامعه مورد پژوهش کلیه کارکنان صفی و ستادی در وضعیت استخدامی فعال، دانشگاه جامع علوم پژشکی شهر بجنورد در سال 94-93 که 500 نفر هستند، می باشد. برحسب فرمول تعیین حجم کوکران، نمونه ای برابر با 217 نفر تعیین شد. روش پژوهش به صورت تصادفی طبقه ای، نسبی است. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار های آماری Spss21 و LISREL یافته های تحقیق حاکی از آن بود که بین سه مؤلفه ی متغیر توانمندسازی روانشناختی شامل (احساس تأثیرگذاری، معنی داری و اعتماد) و متغیر مدیریت دانش ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین دو مؤلفه دیگر آن (احساس شایستگی و خودمختاری) و متغیرهای دموگرافیک پژوهش با مدیریت دانش ارتباط معنادار دیده نشد.

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , مدیریت دانش , احساس تأثیرگذاری , معنی داری و اعتماد