تاثیر مدیریت سبز در توسعه پایدار و کارایی ادارات و نهادهای دولتی و نقش دیوان محاسبات کشور در نظارت آن

امروز نگرانی های محیطی به صورت یکنواختی رشد کرده است. محیط را می توان به عنوان هر چیزی که یک سیستم را احاطه می کند و با آن تماس دارد تعریف کرد. سیستم های مختلف پی بهایی دارد که با آن ها اثرات متقابل دارند. از دیدگاه توسعه پایدار تضادی بین رشد اقتصادی به حفظ و به توده وضعیت محیط زیست وجود ندارد در واقع تحقق اهداف توسعه پایدار با نهادینه نمودن نگاه خردمندانه و پایدار به فعالیت ها در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی از جمله توجه به پایداری برنامه ریزی در بخش محیط زیست و پرت مصرف بهینه منابع و حفاظت محیط زیست واقعیت می یابد. از این راه ایجاد بسترهای مناسب جهت ارتقای بهره وری، کیفیت، رقابت پذیری، خلاقیت و نوآوری در مصرف بهینه مواد و بهره مندی از محیط زیست مطلوب در کنار شاخص های رشد اقتصادی و اجتماعی می تواند از طریق استقرار نظام مدیریت سبز در سطح کشور و در نهایت پیاده سازی و اجرای دولت سبز امکان پذیر گردد. دستیابی به اهداف توسعه پایدار و توسعه اقتصادی لزوم دقت در مصرف منابع طبیعی کشور را مورد تأکید قرار می دهد. از آنجایی که رعایت الگوی مصرف یکی از مهم ترین راهبردهای نیل به اهداف توسعه پایدار می باشد، در برنامه چهارم توسعه به اهمیت تدوین و رعایت الگوهای مصرف تأکید شده است. ماده 66 را به عنوان یک الگوی مهم در مصرف مواد و انرژی به ویژه برای دولت سبز قانون مذکور شود نیست رهیافت دستگاه های دولتی پستی می نماید. در این فرایند، مصرف بهینه منابع پایه، انرژی، آب و کاغذ و نیز اجرای برنامه مدیریت مواد زائد و بازیافت آن ها مورد توجه و تأکید قرار گرفته است. رهیافت دولت سبز برای نخستین بار در بودجه سال 1٬382 قانونمند گردید.

تاثیر مدیریت سبز در توسعه پایدار و کارایی ادارات و نهادهای دولتی و نقش دیوان محاسبات کشور در نظارت آن Keywords:

مدیریت سبز , توسعه پایدار , رشد اقتصادی , دولت سبز , دیوان محاسبات