بررسی تاثیر مداخلات مدیریتی بر بهبود نرخ رفتارهای ناایمن

هدف: رفتارهای ناایمن افراد در محیط های کاری یکی از علل اصلى بروز حوادث می باشد .در همین راستا کنترل نرخ رفتارهای ناایمن به عنوان یک راهکار اصلی مورد توجه قرار گرفته است .هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تاثیر مداخلاتفنی و مدیریتی در بهبود نرخ رفتارهای ناایمن می باشد مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی به صورت موردی در یکی از صنایع نوردسازی انجام شده است برای تعیین نرخ اعمال نا ایمن از sampling safety behavior استفاده گردیده است. که در آن با تهییه چک لیست و مشاهده تصادفی رفتارافراد نرخ رفتار نا ایمن کلیه پرسنل خط تولید مورد بررسی قرار گرفت براساس نتایج حاصل از رفتار نا ایمن اقدامات مدیریتی صورت گرفت پس از گذشت ۶ ماه برای تعیین تاثیر اقدمات انجام شده نرخ اعمال نا ایمن مجددا برآورد گردید و بین رفتار نا ایمن قبل و بعد از مداخله مقایسه انجام گردید. نتایج: میانگین نرخ رفتارهای نا ایمن افراد ۴۶٪ اندازه گیری شد. بیشترین و کمترین عمل نا ایمن مربوط به عدم استفاده از بطور مرتب ۱۴.۵٪ و پرت نمودن ابزار ۰.۰۰۱ ٪ بوده است. نتایج این مطالعه با انجام این آزمون آماری تی تست زوجی نشان داد مداخلات صورت گرفته در بهبود رفتارهای نا ایمن تاثیر داشته است. نتیجه گیری: برای کاهش نرخ رفتارهای ناایمن استفاده از اقدامات مداخله ای مدیریتی برای بهبود نرخ رفتارهای ایمن در صنعت امری بسیار ضروری میباشد.

Keywords:

رفتارهای ناایمن , مداخلات مدیریتی , حادثه