عوامل مؤثر بر تناسب آموزش های دانشگاهی با توانمندی شغلی دانش آموختگان مهندسی عمران عضو سازمان نظام مهندسی تهران

پژوهش حاضر با هدف کلی عوامل مؤثر بر تناسب آموزش های دانشگاهی با توانمندی شغلی در دانش آموختگان رشته مهندسی عمران عضو سازمان نظام مهندسی تهران صورت گرفته است. روش پژوهش کیفی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته و عمیق استفاده شده است. جامعه آماری، فارغ التحصیلان رشته مهندسی عمران عضو سازمان نظام مهندسی بوده و روش نمونه گیری از نوع هدفمند میباشد و مصاحبه تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافته است . نتایج نشان میدهد که پنج مؤلفه آموزش های عملی دانشگاهی، کارآموزی و ارتباط با صنعت، تجربه و تخصص اساتید، علاقه و انگیزه دانشجو و عوامل محیطی، تاثیرگذار بر ارتقاء توانمندی شغلی میباشند. همچنین تطابق برنامه درسی با مقررات ملی، افزودن واحدهای نظارت و اجرا و مدیریت، تخصصی کردن واحدهای عمومی نظیر اخلاق حرفهای و روانشناسی کار، تقسیم کارآموزی به سه قسمت طراحی، نظارت و اجرا و همچنین نظارت دانشگاه بر دورههای کارآموزی جهت بهبود انطباق با نیاز بازار کار، پیشنهاد گردیده است.

Keywords:

آموزش های دانشگاهی , توانمندی شغلی , دانش آموخته , مهندسی عمران , نظام آموزش عالی