بررسی موانع توسعه رشته های مجازی در حیطه منابع فیزیکی در دانشگاه اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی موانع توسعه آموزش مجازی در حیطه منابع فیزیکی در دانشگاهاصفهان می باشد. پژوهش از نوع ترکیبی (کمی و کیفی) با طرح اکتشافی بوده است. مشارکت-کنندگان بخش کیفی را کلیه مدیران و متخصصان فناوری اطلاعات در گروههای آموزشی و آموزشمجازی که 43نفر بوده اند، تشکیل داده اند. از این میان با 13نفر به صورت هدفمند مصاحبه انجامگرفت. جامعه آماری بخش کمی را کلیه اعضای هیات علمی رشته های علوم انسانی و فنی مهندسیدانشگاه اصفهان که 420نفر می باشند تشکیل داده اند. 201نفر از این جامعه به عنوان نمونه آماریبا استفاده از فرمول کوکران و جدول کرجسی و مورگان انتخاب گردیدند و با استفاده از پرسشنامهمحققساخته، دیدگاه استادان مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل یافته های حاصل ازمصاحبه به شیوه مقوله بندی(کدگذاری) و نتایج پرسشنامه ها با استفاده از روش های آماری و کاربردنرم افزار SPSSانجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که، ضعف در وجود زیرساختهای فنی و سختافزاری، کمبود آزمایشگاه و کارگاه، پرداختهای دیر هنگام حقالزحمه به استادان و دستیاران ومحدودیتهای کتابخانه های مجازی از جمله موانع موجود در حیطه فیزیکی در دانشگاه اصفهانبرشمرده شده است

Keywords:

آموزش مجازی , فناوری اطلاعات , توسعه , دانشگاه , منابع فیزیکی