ارائه معیارهای ساماندهی فضای باز دانشگاهی معطوف به مؤلفه های منظر،نمونه موردی: دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز

دانشگاه ها همان قدر که مجموعه های سازمانی هستند مکان هایی کالبدی نیز محسوب می شوند، اما مکان هایی معمولی نیستند. محوطه های دانشگاهی، بوستان تجاری یا مکانی برای یک توسعه جزئی نیستند. آنها مکان استقرارساختمان هایی هستند که به تحصیلات عالی اختصاص دارند. این مسئله نقش غالب آنها بوده است و آنها بارور کننده آرمان های آموزش دانشگاهی از طریق معماری و طراحی شهری متمایز از توسعه های ساختمانی هستند. امروزه هدف ازارزیابی کیفیت بصری منظر، تعیین و مشخص کردن شاخص ها و معیارهایی است که ازطریق آنها بتوان مناظر را حفاظت،احیا، و یا بازسازی کرد. در واقع از این طریق می توان مناظری را که از لحاظ زیبایی شناختی مناسب هستند، حفظ کرده و در صورت لزوم مناظری را ترمیم و احیاء کرد. در این مقاله سعی بر این است تا محیط و منظر محیط های دانشگاهیبررسی شود و در ادامه برای کامل کردن پژوهش خود، میزان کیفیت طراحی منظر دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز در رابطه با پاسخگویی به میزان سطح، کیفیت آموزش و ایجاد شور و اشتیاق دانشجویان، بررسی شود. برای رسیدن به هدف مطلوب در این تحقیق، از روش تحلیلی – توصیفی استفاده شده است. نهایتا اینکه، یافتن مولفه هایی برای ارتقای دانش طراحی و مدیریت منظر در سایت های دانشگاهی، به گونه ای که موجب بهبود کیفیت آموزش محوری محیط های باز دانشگاهی شود.

Keywords:

معماری منظر , محیط های دانشگاهی , کیفیت سنجی فضای باز , دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز