کیفیت سنجی آب با استفاده از شاخص های زیستی مطالعه موردی رودخانه جاجرود

از مهمترین اکوسیستم های آبی می توان رودخانه های آب شیرین را نام برد که به لحاظ تنوع زیستی و تأمین آب شرب محسوب می شوند. از این نظر شناخت و بررسی کمی و کیفی این منابع از ارکان مهم و اساس توسعه پایدار است. بزرگبی مهرگان کفزی رودخانه ها اندیکاتورهای سودمندی از اثرات آشفتگی ها بر حوضه آبخیز و رودخانه ها می باشند زیرا آنها بسیاری از فرایندهای اکولوژیکی در مقیاس حوضه آبخیز را یکپارچه می کنند. در این تحقیق کاربرد شاخص هایزیستی ماکروبنتوزها برای ارزیابی زیستی رودخانه جاجرود مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از شش ایستگاه مطالعاتیطی چهار فصل نمونه های آب و بزرگ بی مهرگان کفزی جمع آوری شد. نتایج این تحقیق نشان داد شیرونومیده ها بیشترین فراوانی نسبی را در منطقه مطالعاتی دارا هستند و شاخص های زیستی هیلسنهوف و BMWP/ASPT شاخصهای زیستی مناسبی برای ارزیابی کیفیت آب رودخانه جاجرود می باشند. برای کاربرد شاخص های مولتی متریک نیاز است با توجه به شرایط جغرافیایی و فیزیک و شیمیایی رودخانه های ایران، سازگاری و کالیبراسیون لازم انجام گیرد. نتایج ترکیبی از شاخص های زیستی نشان داد ایستگاه های واقع در مناطق مسکونی نسبت به ایستگاه های بالادست آلودگی بیشتری دارند و کنترل و مدیریت منابع آلاینده برای حفاظت از منطقه مورد مطالعه لازم است.

Keywords:

مهرگان کفزی , مدیریت منابع آلاینده , ارزیابی شاخص زیستی , رودخانه جاجرود