با توسعه وظایف دولت و افزایش سریع هزینه های دولتی و پیوند آن با وضعیت عمومی اقتصاد کشور،کنترل مخارج اهمیت خود را از دست داده و نیاز به بهبود در سیستمهای برنامه ریزی، مدیریت منابع بخشعمومی، لزوم مشخص کردن هدفها و تاکید بر نتایج برای کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت خدمات به وجود آمده است. تاکید بر نتایج باعث می شود که استفاده کنندگان دید وسیعتری پیدا کنند و اطلاعات گسترده ایدر مورد نتایج عملکرد و هزینه اجرای فعالیتها داشته باشند. این امر موجب توجه سیاستگذاران به اقتصادی بودن، کارایی و اثربخشی منابع دولتی می شود. رویارویی با این شرایط، نه تنها نیاز به بهبود روشها و رویه هایبودجه بندی موجود برای افزایش هماهنگی در این سیستم را به وجود آورده، بلکه بعد جدیدی را برای بازنگری و ارزیابی مدیریت فعالیتهای دولتی مطرح ساخته است . در پاسخ به این تغییرات، بسیاری ازکشورها در نظام حسابداری و بودجه بندی
بخش عمومی خود تحول ایجاد کرده و به اجرای
بودجه بندی عملیاتی و
حسابداری تعهدی پرداخته اند. تاکنون بحثهای زیادی پیرامون کاربرد مفاهیم تعهدی در
بخش عمومی وجود داشته است. دولتها و موسسه های
بخش عمومی در بخشهای توسعه یافته جهان که در حال استفاده از مبنای نقدی بوده اند، اکنونبه سرعت به طرف سیستم حسابداری بر مبنای تعهدی حرکت کرده اند