تاثیرات ترافیک کلان شهرها بر سلامت عمومی شهروندان: تحلیلی با رویکرد پویایی شناسی سیستم

تهران به عنوان یکی از آلاینده ترین پایتخت های جهان، توان گنجایش ناوگان خودرو موجود را ندارد و ترافیک صبحگاهی و شامگاهی یکی از معضلات عمومی این شهر تلقی می شود. در اثر وجود این پدیده، همواره بخش اعظمی از زمان نیروی کار جامعه در این میان اتلاف شده و خسارتها و هزینه های مستقیم و غیر مستقیم زیادی به سیستم اقتصادی وارد و کاهش سطح بهره وری را در پی دارد. علاوه بر تحمیل خسارات مالی ناشی از وجود ترافیک سنگین شهری، با توسعه ناپایدار و نامتعادل سیستم حمل ونقل شهری، شاهد پدیده آلودگی هوا و آثار منفی آن بر سلامت عمومی خواهیم بود. در تحقیق حاضر تلاش می شود با بهره مندی از رویکرد سیستمی برای توسعه مدل های ذهنی، ساختار سیستمی تاثیرات وجود ترافیک کلان شهر تهران برسلامت روانی و جسمی مردم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر پایه شناخت خاصله شده راهکارهای بهبود و کاهش اثرات نامطلوب آن ارائه شود. نتایج تحقیق نشان می دهد برای یک مسئله نظیر ترافیک ارائه یک راه حل منفرد مشکل کل سیستم را حل نخواهد کرد. در نتیجه راهکارهایی به صورت همزمان برای کنترل متغیرهای با اهمیت در حل مسئله پیشنهاد می شود. از این رو اتخاذ مجموعه ای از سیاست ها شامل کنترل جمعیت از طریق ایجاد کارآفرینی برای کاهش مهاجرت به کلان شهرها، برنامه ریزی نیروی انسانی، دورکاری، فرهنگ سازی و همکاری کسب و کارها و افراد جامعه در جهت بهبود شرایط و ایجاد منافع مشترک در همکاری ها، مهمترین راهکارهای کنترل مسئله می باشند.

Keywords:

ترافیک , سلامت عمومی , رویکرد سیستمی , ساختار علت و معلولی