مسئولیت ضامن سفته در قانون ایران و کنوانسیون ژنو

سفته یک سند تعهد پرداخت می باشد که با ویژگی ها و کارکردهای خاص، علاوه بر تأثیر اجتناب ناپذیری که بر اقتصاد هر کشور دارد؛ امروزه یکی از مهم ترین ابزار تجارت نیز به شمار می رود. از سوی دیگر، تاجر با به جریان انداختن سرمایه خود نیاز به امنیت خاطر و حمایت حقوقی همگام با دو اصل سرعت و امنیت دارد. امری که با استفاده از روش های معمول در نظام حقوق مدنی قابل تأمین نیستامروزه یکی از روش های ایجاد امنیت ایجاد تضمین در اسناد تجاری است. بر اساس ماده 249 ق.ت تضامنی بودن مسئولیت ضامن با عنوان و امکان رجوع دارنده سند پس از تحقق شرایط قانونی به آن ها، منفردا یا مجتمعا موجب تسهیل در معاملات آن گردیده است.هنگامی که امضاکننده در سفته متعهد می شود مبلغ را پرداخت کند چنانچه دارنده ی سفته بخواهد از مزایای قانونی این سند استفاده کند سفته باید مطابق قانون و با رعایت تشریفات مربوطه تنظیم ودر موعد مقرر قانونی جهت وصول وجه رجوع شود که در صورت عدم وصول وواخواست در موعد مقررطرح دعوی می شود در نهایت در صورت عدم انجام تشریفات مربوطه، ظهر نویسان و ضامنین ظهر نویسان از جرگه ی مسئولین خارج می شوند.در موارد 30 و31 کنوانسیون ژنو 1930 وماده ی 130 قانون تجارت فرانسه نیز موضوع ضمانت سفته و حدود مسولیت ضامن به شرح فوق پیش بینی گردیده است.

Keywords:

سرعت , امنیت , مسئولیت تضامنی , رعایت مواعد , رعایت تشریفات , ضامن ظهر نویسان , ضامن صادر کننده سفته