استصحاب و نقش آن در استنباط قوانین موضوعه
Publish place: The International Universal Iran Laws Congress
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,631
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI01_499
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
Abstract:
در قوانین موضوعه ایران اصولاً علم حقوق با علم اصول ملازمه تأثیری متقابل دارد که از جمه آن اصول، اصل استصحاب است. اصل استصحاب یکی از مباحث مهم ادله فقاهتی است که در جهت کار آمدی علم فقه در تکمیل خلأ قانونی و استنباط احکام قانونی در موارد تحیر نسبت به بقای چیزی که در حالت سابق به وجود حکم یا موضوع آن علم داشتیم با حکم بر بقای حالت سابق گام بر می دارد به عنوان مثال به استناد ماده 357 قانون آیین دادرسی مدنی در صورتی که حق یا دینی بر عهده کسی ثابت شد، اصل بقای آن است مگر اینکه خلافش ثابت شود، حال اگر تردید به وجود بیاید مبنی بر اینکه آن دین هنوز موجود است یا خیر؟ ما با کمک اصل استصحاب از نوع استصحاب وجودی آن را موجود فرض می کنیم و به دنبال آن آثار شرعی و حقوقی وجود دین را بر متعاملین و اشخاص ثالث جاری می سازیم. در این مقاله سعی شده است که به تحلیل و برسی این اصل مهم در اصول فقه و حقوق موضوعه با توجه به جایگاه و کاربردی که در فقه و اصول و قوانین موضوعه بالأخص رویه قضایی دارد، پرداخته شود.
Keywords:
Authors
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :