نقش طراحی بنیاد فرهنگی در رشد و ارتقای خلاقیت کودک و نوجوان

هدف از هر جامعه انسانی ایده آل تربیت و شکوفا کردن نیروها و استعدادهای نسل جوان آن می باشد که در این راستا خانوادهها اولین نقش را دارند. با این وجود، فضای خالی بین مدرسه و خانه را هیچ نهادی به طور مشخص به عهده نگرفته است. در این تحقیق، بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی استفاده شده و بر اساس نتایج تحقیق، معیارهای معمارانه برای طراحی فضاهای آموزشی در جهت ارتقاء انگیزش و خلاقیت هنرجویان استنتاج گردیده است. تا با بکارگیری این معیارها بتوان فضاها را به گونه ای طراحی کرد که قدرت کنجکاوی و ابتکار هنرجویان ارتقاء یابد. روش تحقیق این پژوهش، از نوع زمینه یابی و کاربردی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 20 نفر از کارشناسان بنیاد فرهنگی کودک و نوجوان اهواز می باشد. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، نتایج زیر بدست آمده است. ایجاد انعطاف پذیری عملکردی در فضاهای آموزشی، ایجاد تنوع در فضاهای آموزشی، ایجاد ارتباط درون و بیرون در فضاهای آموزشی، ایجاد تنوع فرم در فضاهای آموزشی.

Keywords:

بنیاد فرهنگی , کودک , نوجوان , خلاقیت , رشد