ارزیابی طرح ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی شهر رشت

یکی از معضلات استراتژیک و راهبردی در شهرهای کنونی ساماندهی سکونتگاه های غیر رسمی می باشد. در ارتباط با ا ین مسالهافزایش جمعیت در شهرها به دنبال عدم تعادل های فضایی در سطح ملی و منطقه ای ، افزایش تقاضا در بخش زمین و مسکن وهمچنین عدم تقدم میان توسعه زیر ساخت های شهری و امکانات وابسته به سکونت را می توان عمده دلایل مرتبط با موضوع با شمارآورد. نکته مهم در باب سکونتگاه های غیررسمی هزینه های به مراتب بیشتر اقتصادی اجتماعی در نتیجه نپرداختن به این موضوع است که ضرورت توجه آن را در برخواهد داشت. تحلیل حاضر در پی آن است ک با توجه به ضرورت ساماندهی در سکونتگاه های غیررسمی با شناسایی دقیق عرصه پژوهش به ارزیابی طرح ساماندهی سکونتگاه های غیر رسمی در شهر رشت بپردازد. در ایان راستا ازتکنیک های پرسشنامه ، مصاحبه ، برداشت های میدانی و روش تحقیق توصیفی تحلیلی استفاده شده است. تا بتوان میزان تحققپذیری اهداف تعیین شده در این طرح را تا افق آن مورد ارزیابی دقیق قرار داد. در نهایت داده های به دست آمده از تکنیک های یادشده در spss و excel رتبه بندی شده و به منظور آزمون اماری تحقیق از روش t-test استفاده شده است. مطابق داده های به دستآمده از ارزیابی این طرح در مناطق هدف طبق نظر ساکنان حدود 60 % اهداف اجرایی شده و همچنین 35 درصد نیز موفق نبودهاست. در این خصوص مشکلات پیش روی به اجرا در آمدن این طرح طبق نظر پرسش شوندگان شامل گزینه های مشترکی می باشدکه عبارتند از: مشارکت ضعیف، عدم تشخیص بودجه لازم از سوی دولت، عدم هماهنگی و ارتباط لازم بین نهادهای دولتی و ساکنانبه منظور اجرای صحیح این گونه طرح ها.

Keywords:

ساماندهی , توانمند سازی , سکونتگاه های غیر رسمی , شهر رشت