بام و دیوار سبز راهیافتی نوین به سوی معماری و شهرسازی پایدار

سازمان فضایی شهرها برگرفته از اقتصاد سیاسی، نظام سرمایه داری، کاپیتالیسم، اقتصاد رانتی و جهانی شدن است و انباشت سرمایه منجر به خلق اشکال خاص فضایی می شود. شهر نه تنها تبدیل به فضای قدرت سیاسی شده است بلکه تبدیل به محور کلیه ی فعالیتهای اقتصادی گردیده است. از دیدگاه مارکس، هاروی و لفور شهر فضای توسعه و دوام سرمایه داری به عنوان شیوه تولید می باشد. فضاهای شهر به عنوان کالایی در دست سرمایه داران قربانی پروژه های کالبدی و ساخت و ساز غیراصولی همراه با کاهش فضاهای سبز، نابودی باغات و محیط طبیعی شهر شده است و نشانی از فضاهای عمومی، سرزنده، سبز، پایدار، سالم، اکولوژیک، اجتماعی و قرارگاه های رفتاری نیست. در سالهای اخیر با توجه به اهمیت و لزوم غنای فضای سبز بر اساس اصول توسعه پایدار و مدل شهر سالم، راهکارهای متفاوتی برای جبران کمبود این فضاها در کشورهای مختلف اندیشیده شده است. پروژه هایی نظیر بام و دیوار سبز در ترویج اصول معماری و شهرسازی پایدار ، جهت پیشبرد اصول توسعه پایدار حائز اهمیت است. بام و دیوار سبز با هدف تبدیل فضای مرده پشت بامها و دیوارها به یک فضای پویا، ساخته و طرح ریزی می شوند و در بازدهی اکولوژیکی شهری و ایجاد کیفیت مطلوب به زندگی شهری نقش مؤثری دارند. این رهیافت باعث افزایش راندمان انرژی، کاهش پدیده جزیره حرارتی، افزایش کیفیت بصری، کاهش آلودگی های هوایی و صوتی، تعدیل دمای ساختمان، رونق اقتصاد خانگی، حفظ تنوع زیستی و تنوع در طراحی می شود. روش تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی و در بخش هایی نیز از روش تحلیل محتوا استفاده شده است. پژوهش حاضر به معرفی بام و دیوار سبز به عنوان روشی جدید در تامین فضای سبز شهری با استفاده از تجربیات کشورهای دیگر و همچنین ایران و معرفی اندیشه ها و طرح های برخی از معماران مطرح در این زمینه می پردازد.

Keywords:

توسعه پایدار , معماری پایدار , شهرسازی پایدار , بام سبز , دیوار سبز