بررسی ضریب رفتار و تغییرات آن با افزایش ارتفاع در سازه های فولادی با سیستم لولهای

ضریب رفتار پلی جهت ایجاد ارتباط بین یافتههای قدیمی بر مبنای قضاوت مهندسی با یافتههای جدید بر اساس امکان ایجاد رفتار غیرخطی در سازه میباشد. طرح لرزه ای سازه ها با توجه به عملکرد غیرخطیآن ها که به واقعیت نزدیک است، صورت می گیرد و از طرفی چنین طراحی دارای ملاحظات خاصی می باشد که باعث شده است تا آیین نامه ها پارامتری به نام ضریب رفتار را معرفی نمایند. بر این اساس اجازهداده می شود که مقدار نیروی وارده در اثر زلزله به سازه در صورتی که رفتار الاستیک برای آن فرض شود، بوسیله ضریب رفتار، کاهش داده شود. این ضریب در آیین نامه به تفکیک نوع سیستم سازهای ارائهشده است ولی شامل همه سیستمهای سازه ای نمی باشد، یکی از سیستمهای سازهای معمول مورد استفاده در ساختمانهای بلند، سیستم لولهای میباشد که در استاندارد 0022 به آن اشاره نشده است وبرخی از مهندسین جهت محاسبه ضریب رفتار سازههای لولهای، از ضریب رفتار مربوط به قابهای خمشی ویژه استفاده میکنند. در این تحقیق، به بررسی تأثیر پارامتر ارتفاع بر ضریب رفتار پرداخته وسعی شده است که مقدار مناسب ضریب رفتار جهت این سازهها محاسبه شود. بدین منظور 3 تیپ ساختمان بلند 02و 02 و 02 طبقه، مطابق آییننامههای متعارف به کمک نرمافزارSAPطراحی شده وتحت تحلیل پوشاور و دینامیکی غیرخطی قرار گرفته اند و ضریب رفتار و پارامترهای مربوط به آن محاسبه شده اند. در انتها مشخص شده است که اگر قرار باشد در استاندارد 0022 سیستمهای لولهای رانیز اضافه کرد ضریب رفتار آن با افزایش ارتفاع کم شده و باید از ضریب رفتار متفاوت برای سازه هایی با ارتفاع مختلف استفاده نمود و به کار بردن ضریب رفتار یکسان موجب خطا در محاسبه ی برش پایه ی این ساختمان ها می گردد.

Keywords:

ساختمانهای بلند , سیستم لولهای , شکل پذیری , مقاومت افزون , ضریب رفتار