ارزیابی تغییرات مکانی هدایت الکتریکی، اسیدیته و نسبت جذب سدیم خاک شریف آباد قزوین

تغییرات مکانی ویژگی های خاک به گونه طبیعی تحت تاثیر عامل های پدوژنیک مانند مواد مادری و شکل اراضی می باشد، علاوه بر آن تغییراتی هم در نتیجه مدیریت و کاربری اراضی در خاک ها اتفاق می افتند. اطلاعاتی که از این تغییرات در خاک حاصل می شود در مدیریت امنیت تولید غذا بدون ایجاد خسارت در محیط زیست مؤثر است. ویژگی های خاک دارای تغییرات مکانی و زمانی از مقیاس های کوچک تا بزرگ می باشند که تحت تأثیر ویژگی های ذاتی (نظیر فاکتورهای متأثر از مواد مادری خاک) و ویژگی های غیر ذاتی (مانند عملیات مدیریتی خاک، کوددهی و تناوب زراعی) قرار می گیرد[7]. در مطالعه ای با استفاده از تخمین گرهای زمین آماری پراکنش مکانی برخی از ویژگی های خاک سطحی شامل هدایت الکتریکی، درصد رطوبت اشباع، نسبت جذب سدیم و درصد آهک با روش های کریجینگ (Kriging) و رگرسیون خطی بررسی شد [1]. نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که تخمین گرهای زمین آماری نسبت به روابط همبستگی خطی از برتری نسبی برخوردار بوده و روش کریجینگ به عنوان روش برتر برآورد داده های مکانی پارامترهای خاک معرفی شد. این نتایج نشان داد که برآورد به روش کریجینگ با واقعیت های منطقه مطابقت بیشتری دارد [6]. (Laseltt,.et al, 1987) به بررسی تغییراتpH به روش های کریجینگ و فاصله معکوس پرداختند و کریجینگ را روش بهتری معرفی کردند[4]. مطالعات مشابهی توسط (Bucence and Zimback, 2003 ) برای بررسی تغییرات و پهنه بندیpH خاک در ایالت سائو برزیل صورت گرفت و نتایج مشابهی به دست آمد [3]. (Alemi,.et al, 1988) با مقایسه روش های کریجینگ و کوکریجینگ(cokriging) که هدایت الکتریکی متغیر اصلی و درصد رس خاک را متغیر کمکی در نظر گرفتند به این نتیجه رسیدند که استفاده از کریجینگ بهتر است[2].