بررسی راهکارهایی در کاهش تبخیر و تعرق از سطح خاک و گیاه

در نواحی خشک و نیمه خشک بخش قابل توجهی از بارندگی براثر تبخیر تلف می شود. تبخیز از سطح خاک بخش عمده ای از بیلان آب بوده و به ویژه در نواحی خشک، اراضی بایر و دیمزارها می توان آن را عمده ترین جزء دربیلان آب دانست. از لحاظ تلف شدن آب از طریق تعرق می توان این چنین گفت که فقط یک درصد از کل آبی که ریشه ی گیاهان جذب می کند، برای مصرف در سلول های گیاه استفاده می شود و 99 درصد بقیه به صورت بخار اب از گیاه خارج و وارد جو می شود که این فرآیند تعرق نامیده می شود. اگر راه عملی برای کاهش این مقدار تعرق یافت شود، نیاز آبی، به خصوص درمناطق خشک تا حد زیادی کم می شود. بدین منظور اقدام به این تحقیق جهت ارائه روش هایی برای کاهش تبخیر و تعرق گردید که روش های کاهش تبخیر از سطح خاک عبارتنداز: عدم خاک ورزی، استفاده از مالچ های نفتی، مالچ های کاغذ و پلاستیک، مالچ های لاتکش، قیر یا روغن و استفاده از هیدروپلاس، همچنین روش های کاهش تعرق از سطح گیاه را می توان از قبیل نابود کردن گیاهان ریشه بلند، تولید واریته هایی که تعرق کمتری دارند، کاشتن گیاهان در محیط سر بسته کاهش جریان هوا بر روی گیاهان کندن برگ هایی که در تولید محصول تاثیر ندارند و استفاده از مواد شیمیایی برای کاهش تعرق نام برد.

Keywords:

تبخیز , تعرق , خاک , گیاه , خشک و نیمه خشک