تاثیر آموزش خود دلگرم سازی بر ارتقاء مهارتهای جرأت ورزی و خودکارآمدی عمومی همسران معتادانمعتادان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خود دلگرم سازی بر میزان جرأت ورزی و خودکارآمدی عمومی همسران معتادان به شیوه ی نیمه آزمایشی پش ازمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد جامعه آماری کلیه همسران معتادان مراجعه کننده به دو مرکز ترک اعتیاد شهر کرمان در سال 1393-1394 به تعداد 320 نفر بده است گروه نمونه شامل 30 نفر از همسران معتادان شهر کرمان بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و در نهایت به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام 15 نفر جایگزین شدند، و بعد از اجرای مداخله و ریزش افراد گروه نمونه 24 تایی شد. میزان جرأت ورزی و خودکارامدی عممی شرکت کنندگان د راین پژوهش به ترتیب توسط پرسشنامه ی جرأت ورزی گمبریل و ریچی 1975 و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر 1982 در پیش آزمون و پس ازمون سنجیده شد و گروه آزمایش در 10 جلسه ی 1/5 ساعته، آموزش خود دلگرم سازی شرکت نمودند. نتایج تحلیل کورایانس بر روی داده ها نشان داد که جلسات آموزشی تاثیر معناداری بر جرأت ورزی و خودکارآمدی عمومی گروه آزمایش داشته است براین اساس می توان نتیجه گیری کرد که آموزش خود دلگرم سازی می تواند افزایش جرأت ورزی و خودکارآمدی عمومی را در پی داشته باشد آموزش خود دلگرم سازی به عنوان یک مهارت می تواند باعث ارتقا مهارت جرأت وررزی و خودکارآمدی عمومی همسران معتادان گردد بنابرین جهت توانمندسازی همسران معتدان این آموزش در کنار سایر حمایت های اقتصادی و اجتماعی توصیه می گردد.

Keywords:

خود دلگرم سازی , جرأت ورزی , خودکارآمدی عمومی , همسران معتادان