مقایسه سیستمهای MBBR و SBR جهت استفاده مجدد از فاضلابهای شور

غلظت بالای نمک در آب مصرفی مناطق ساحلی و نیز فاضلاب تولیدی برخی صنایع، سبب افزایش شوری و ایجاد مشکلات عدیده پس از تخلیه آنها به محیط زیست می شود . عامل این شوری در اینگونه آبها وجود آن یونها یی مانند کلرور و سولفات و کاتیونهایی مانند سدیم و منیزیم است . به دلیل مشکل تهیه آب مناسب کشاورزی بخصوص در اینگونه مناطق، کارائی دو سیستم راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک (MBBR) و راکتورها ی ناپیوسته متوالی (SBR) . در تصفیه فاضلابهای شور مورد بررسی قرار گرفت جهت راه اندازی سیستم ها، از لجن برگشتی حوض هوادهی تصفیه خانه اکباتان به یک راکتور MBBR و دو راکتور سری SBR استفاده شد . ترکیب فاضلاب مصنوعی شامل گلوکز، اوره، نمکهای بافر فسفات و غلظتهای مختلف نمک NaCl در محدوده 0 تا 3/5 درصد بوده است . بعد از انطباق و اداپته شدن میکروارگانیسم ها با افزا یش تدریجی غلظتهای نمک، کارائی سیستم ها در کاهش شوری و تصفیه فاضلاب مورد بررسی قرار گرفت که حاکی از قابلبیت مناسب این سیستمها بود .

Keywords:

استفاده مجدد , بیولوژیکی , شوری , SBR , MBBR