مولفه تاثیر گذار منظر شهری با مطلوبیت طراحی بر خیابان های شهری

هدف اصلی این پژوهش بررسی مؤلفه های تأثیرگذار منظر شهری و اولین تصویر ذهنی از یک شهر و خیابان های آن که اساساً مبین سطح تماس انسان و پدیده شهر است که بخش قابل توجهی از دانش و عواطف محیط شهروندان را شکل می دهد با شروع انقلاب صنعتی، اختراع اتومبیل، گسترش بیضابطه بسیاری از شهرها و افزایش جمعیت به تدریج از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر، فضاهای باز شهری وخیابان ها کاسته شده است و منجر به تضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان و انسان گرایی شده است. بنابراین ضرورت شناخت مؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیت خیابان ها به منظور پاسخ گویی به نیازهای شهروندان در راستای ارتقای حضور و سطح تعاملات اجتماعی ایشان، بیش از پیش مهم جلوه می نماید. نوع این تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و روش گردآوری دادهها بر مبنای مطالعات کتابخانه ای بوده است. اهم نتایج به دست آمده از این پژوهش بیانگر این امر است که مؤلفه های طراحی خیابان شهری موجبات قابل درک شدن یک مکان، امکان جهت یابی و راهیابی آسان، مأخذ مراجعه ای وسیع برای حضور مردم را فراهم آورده و خصوصأ اینکه سبب ایجاد تعلق خاطر و آرامش ناظرین نیز می شود و این امکان را برای تحقق سمبل ها و خاطرات مشترک و ارتباطات دسته جمعی را فراهم می آورد. در واقع ابزاری می شود که به وسیله آن می توان شهر را به مثابه یک متن خاطره انگیز و مطلوب قرائت نمود. مؤلفه های طراحی منظر شهری قادر هستند تا از راه اعتلاء کیفیت محیط کالبدی به اعتلاء کیفیت زندگی انسان کمک کنند. در نهایت در این پژوهش راه کارها و سیاست هایی جهت کارایی منظر شهری ارائه گردیده است. از آن جمله می توان رعایت اصول و ضوابط شهرسازی در همه ی جنبه ها و عرصه ها اعم از چیدمان فضاهای شهری، معابر، گذرگاه ها، میادین، فضاهای سبز و... اشاره کرد که در گرو آن می توان سیما و منظر شهری را ارتقاء بخشید

Keywords:

انسان گرایی , کیفیت محیط شهری , منظر , طراحی شهری , خیابان های شهر