تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زناشویی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایشصمیمیت زناشویی زنان دانشجو دانشگاه فنی حرفه ای اهواز

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زناشویی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش صمیمیت زناشوییزنان دانشجو دانشگاه فنی حرفه ای اهواز انجام شده است. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمونو آزمون پیگیری با گروه گواه و شیوه نمونه گیری تصادفی ساده بود. از میان 80دانشجو 30نفر به صورت داوطلبانه درکلاسهای آموزشی شرکت کردند. دانشجویان به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه آزمایش ( 15نفر ) و گواه ( 15نفر ) جایگزین شدند. هر دو گروه در پیش آزمونی به تکمیل پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز(1998 )و صمیمیتزناشویی باگاروزی(2001 )پرداختند. آموزش مهارتهای زناشویی به مدت 12جلسه و هر جلسه در مورد گروه آزمایشاجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان دوره مجدداً هر دو گروه پرسشنامه های مذکور را پر کردندو بعد از گذشت یک ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه آزمایش و گواه گرفته شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهایزناشویی به شکل معناداری باعث کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش صمیمیت زناشویی شد. تحلیل کوواریانس چند متغیرینشان داد که بین گروههای مورد آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. یافته ها نشان داد که آموزش مهارتهای زناشوییمیزان دلزدگی زناشویی را کاهش و صمیمیت زناشویی زنان دانشجو را افزایش داده است. سطح معناداری در این تحقیقآلفای 0.05تعیین شده است

Keywords:

آموزش مهارتهای زناشویی , دلزدگی زناشویی , صمیمیت