نگاهی به رویکرد شکلی در آثار استاد میر میران

استاد میر میران یکی از شاخص ترین معماران معاصر ایران همیشه به عنوان کسی که توانسته روحمعماری کهن ایران را با روش های نوین حفظ و احیا کند مطرح بوده است در این پژوهش سعی شده است با روش مشاهده آثار و تحلیل و تفسیر اسناد به تاثیرات و نحوه بهرهگیری و رموز الگوهای استفاده شده در آثار استاد میر میران پرداخته شود و اهمیت نقش استفاده از الگو های معماری ایران احیا و جانمایی بهتر آن را در روند ها یمعماری حال حاضر بررسی شود شکل در تعریف عمومی آن کمیتی دو بعد و سه بعدی هم بهعنوان ابراز و هم به عنوان نگرش به کا معماری مطرح شده است آنچه که در ایجاد مورد نظر میباشد آن وجه ار شکل گرایی است که معماری را برابر ترکیب اشکال و یا روند شکلی میبینم اگر به مثال خود که مسافرت تهران به اصفهان است بازگردیم یک محقق شکل گرا آنچه را که در طول این مسیر از بنا و اندام های آن میبیند تعریف و تفسیری شکلی مینماید به سخنی دیگر شاخصه های شکلی اندام های بناست که اهمیت نخست را دارا هستند و براساس آنها میتوان دو معماری را زا هم متمایز کرد این تمایز امکان دارد در دو مکان متفاوت دیده شود همان گونه که هردگ آن را در معماری ایران مرکزی و خراسان بزرگ دیده است و یا اینکه اشتراکات و تفاوت های شکلی مرز مکانی نداشته و با شباهت شکلی یک بنای ایتالیایی و یک بنای ایرانی میتوانند معرف یک شکل مشترک باشند

Keywords:

میر میران , رویکرد شکلی , الگو , معماری معاصر