بررسی جایگاه آب در معماری سنتی ایران (نمونه موردی: خانه های کاشان)

در طول تاریخ ایرانیان تعهد خاصی به محترم شمردن طبیعت داشتند که مصداق این مساله را به گونه های مختلف در هر کجا که رد انسان بود می توان مشاهده کرد در میان عناصر طبیعی «آب» همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بود و به نوعی بر سایر عناصر طبیعی ارجعیت داشت از انجایی که انسان همواره باورهای خود را در امور زندگی و بویژه هنرهای خود تاثیر می داد، میتوان گفت بکارگیری باورهای کهن، که بارزترین آنها توجه به طبیعت است می تواند از مهمترین عوامل تاثیرگذار در مطلوبیت مکان از جمله خانه های مسکونی می باشد از این رو ضروری است که از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گیرد در این مقاله نقش عنصر آب و تاثیر آن بر معماری اقلیم گرم و خشک به ویژه فضاهای مسکونی مورد بررسی قرار گرفت در این راستا میزان بهره گیری از این عنصر در معماری سنتی و سپس نحوه بکارگیری ان درجهت ارتقا آسایش حرارتی و تاثیر آن بر افزایش سطح کیفیت زندگی نیز بیان شد. روش تحقیق در این نوشتار، توصیفی است و با استبداد به مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به معرفی و تبیین انواع روشهای بکارگیری آب در خانه های سنتی پرداخته شدو در نهایت این نتایج حاصل گردید که برای دستیابی به یک فرم معماری که پاسخگوی شرایط اقلیم یباشد، در درجه اول نیاز به مشاهده دقیق تجربایت معماران سنتی است و دسترسی به رمز معماری همسو با اقلیم نیاز به مطالعهدقیق و بررسی بیشتر است.

Keywords:

آب , اب در معماری , معماری سنتی , خانه های کاشان