مدلسازی بهینه رواناب سطحی شهری با استفاده از مدل WMS,GIS مطالعه موردی: شهر پارساباد مغان

سیل از جمله ویرانگرترین بلایای طبیعی بوده و تلفات و جانی و مالی فراوانی را می توان به بار بیاورد. ایجاد شهرها و شهرکها و احداث شبکه های جمع آوری و دفع آبهای سطحی منجر به افزایش شدت حداکثر آبدهی سیلابها می شود و این امر ممکن است خطرات و خساراتی را متوجه مناطق شهری نماید رد این بین WMS از جمله مدلهای جدید و جامعی می باشد که با تلفیق GIS و مدلهای متنوع توانسته است به عنوان ابزاری توانمند در زمینه شبیه سازی و مدیریت حوضه آبخیز مورد استفاده قرار گیرد در این پژوهش کنترل رواناب سطحی شهر پارس آباد مغان به استفاده از تلفیق روشهای GIS,WMS بکار گرفته شدهاست این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی تحلیل صورت پذیرته و هدف از انجام این پژوهش با توجه به شری بودن حوضه و هم چنین خسارات ناشی از سیل تخمین دبی حداکثر لحظه ای با توجه به شرایط محدوده و شماره منحنی به روش SCS با مدل هیدرلوژیکی WMS در حوضه آبخیز شهر پارس آباد می باشد نتایج نشان می دهد که باتوجه به خطای نسبی محاسبه شده به میزان 8/92 می توان اظهار داشت ه با فاصله اطمنیان به میزان 90 درصد می توان اطمینان حاصل کرد که wms توانایی مدل کردن رواناب های سطحی شهر پارس آباد مغان را دارا می باشد.

Keywords:

رواناب , جمع آوری بهینه GIS , WMS شهر پارس آباد مغان