پیش بینی رضایت زناشویی و بهزیستی ذهنی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به ناباروری

این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت زناشویی و بهزیستی ذهنی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به ناباروری انجام پذیرفت. مطالعه حاضر از نوع پژوهش های توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماریپژوهششامل کلیه بیماران مراجعه کننده به مراکز درمان نازایی شهر رشت بودند که برای درمان در 3 ماهه آخر سال 1393 تا 3 ماهه اول سال 1394 به مراکز درمان نازایی شهر رشت مراجعه کرده بودند . به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ ، مقیاسبهزیستی ذهنی ریف و پرسشنامه طرحواره های ناسازگاراولیه یانگ فرم کوتاه استفاده شد.برای آزمون فرضیه های پژوهش، از آزمون های آماری پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری به شیوه همزمان استفاده شد. در ضمنکلیه عملیات آماری با استفاده نرم افزار 02 spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان دادند که؛ مقادیر همبستگی بینبین طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی و بهزیستی ذهنی ازنظر آماری معنی دار است.که طرحواره های ناسازگار اولیه توانسته است به ترتیب 14 و 29 درصد واریانس رضایت زناشویی و بهزیستی ذهنی را تبیین کند.بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که طرحواره های ناسازگار اولیه از جمله عواملی است که بر رضایت زناشویی و بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به ناباروری موثر باشد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , رضایت زناشویی , بهزیستی ذهنی , زنان , ناباروری