بررسی کارایی دستگاه های آب شیرین کن خانگی در سطح شهر اهواز

زمینه و هدف: تامین آب آشامیدنی سالم یکی از اهداف مهم در جوامع بشری است. امروزه کاربرد روشهای تصفیه آب در نقطه ورود به ساختمان (POE)Point Of Entry و تصفیه در نقطه مصرف (POU)Point Of Use می تواند حائز اهمیت باشد. روش بررسی: در این مطالعه 10 دستگاه آب شیرین کن خانگی از دو مارک C.C.K و PURICOM انتخاب شد. در 3 فاز 2 ماهه، فاز اول شرایط بهره برداری صاحبان دستگاهها، فاز دوم تعویض پیش فیلتر و فاز سوم تعویض سه فیلتر پیش تصفیه، متغیرهای کلیفرم گرماپای، HPC، کلر باقیمانده کدورت̨ pH̨ TDS̨ EC̨ غلظت کلرور̨ سولفات̨ کربنات̨ بیکربنات̨ مس̨ روی و سرب آب ورودی و خروجی این دستگاهها سنجش گردید. آزمایشات بر اساس ویرایش بیستم کتاب روش های استاندارد انجام و یافته ها توسط SPSS 16 و EXCEL تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: آب شیرین کن های خانگی در هر 3 فاز کلر باقیمانده آب را کاملا حذف و pHآب را کاهش داده به طوری که در پایان فاز اول 13% ، فاز دوم 3/63% و فاز سوم 61% نمونه های آب خروجی دارای pH کمتر از 5/6 بود. در فاز اول رشد HPC درآب خروجی آب شیرین کن ها 59% بیش از CFU/mL 500 ولی در فاز دوم و سوم 100% نمونه ها کمتر ازCFU/mL 500 بود. کدورت 7/96% نمونه های آب خروجی کمتر از NTU 1 و 3/3 درصد در محدوده NTU(5-1) بود. درصد حذفTDS توسط آب شیرین کن ها 98% برای سولفات 93%برای کلرور93%برای بیکربنات ، 95%برای مسو برای روی و سرب به ترتیب 97%، 2/96% و 2/96% بود.نتیجه گیری: در اثر تعویض دیرهنگام صافی های اولیه دستگاهها، رشد باکتریهای هتروتروف در آب شیرین کن های خانگی اتفاق افتاد. این دستگاه ها pH را از حد مجاز EPA و استاندارد های ایران پایین تر آورده و کلر باقیمانده را کاملا حذف و دیگر متغیر ها را از حدود مجاز EPA و استانداردهای ایران خیلی پایین تر می آورد. بین عملکرد دستگاه هایC.C.K و PURICOM تفاوت معنی داری مشاهده نگردید(P-Value < 0.05)