تحلیل فضایی مسجد الحرام رویکردی میان رشته ای

مکان های دینی همواره از اهمیت ویژه ای در میان مومنین برخوردارند این اهمیت هم ناشی از باور مومنانه افراد است و هم به دلیل ساختار خاص فضایی معانی نشانه ها و نمادهایی است که در این مکان وجود دارد تحلیل فضایی این مکان ها از منظری برون دینی بیانگر وجوهی از چگونگی تاثیر و تاثر پیروان آن دین در تعامل با این مکان ها است چنانکه می توان شاخص های مشترکی از مکان هایی دینی ارائه کرد نظیر با شکوه بودن سازه ها بلند بودن سقف های بکارگیری اوج هنر انسانی در کلیه زمینه ها وجود مناسک خاص در این مکان ها اهمیت این مکان های مقدس به اندازه ای است که تداوم ادیان بدون آن در طول تاریخ ناممکن بوده است لذا تحلیل فضایی این مکان های ویژه به شناخت دو سویه مکان فضا و انسان کمک می کند مسجد الحرام به عنوان تنها قبله مسلمانان و مهمترین بنای جهان اسلام دارای اشتراکات و تفاوت هایی با سایر بناهای مهم ادیان دیگر است از آن جمله تفاوت های قابل تامل سادگی بیش از اندازه در مقابل شکوه بیرونی سازه مشابه پرهیز از هرگونه هنر نمایی و عدم بهره گیری از ذوق و خلاقیت انسانی در موارد مشابه است تحلیل فضایی این مسجد بیانگر نوعی فشردگی جهان بینی اسلامی درباره خداوند انسان هستی زندگی مرگ و روابط پیچیده میان این مفاهیم و واژه های بنیادین حیات آدمی است

Keywords:

مسجد الحرام , کعبه , فضا , نظم هستی شناسی , پدیدار شناسی مکان های دینی